Δεν είστε μόνοι

Δεν είστε μόνοι

Ως δημοσιογράφος ειδήσεων για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, έχω καλύψει μερικά θέματα αντιπαράθεσης: πολιτικές αναταραχές, καταστροφές με φρικτές απώλειες ζωών, ένας κατά συρροή δολοφόνος, τρομοκρατία. Έχω δει τα καλύτερα και τα χειρότερα της ανθρωπότητας μαζί με σημεία καμπής στην ιστορία της Αυστραλίας που έχουν συγκλονίσει το έθνος και έχουν δώσει παύση για προβληματισμό, θλίψη και, κυρίως, δράση.

Η κακοποίηση των ηλικιωμένων φωνάζει για δράση, για ένα τεράστιο κύμα ευαισθητοποίησης, για αξιοπρεπή χρηματοδότηση και για όλους μας να νοιαζόμαστε και –το πιο σημαντικό– να είμαστε περίεργοι αντί να εθελοτυφλούμε.

Δεν είναι πρόβλημα κάποιου άλλου. η κακοποίηση των ηλικιωμένων συμβαίνει στον ταχυδρομικό κώδικα όλων. Συμβαίνει σε «καλές» και στοργικές οικογένειες. Δεν αφορά ειδικά ορισμένες πολιτιστικές κοινότητες. Όλοι είτε γνωρίζουμε κάποιον που υπήρξε συνένοχος σε αυτό, είτε υπέφερε από αυτό ή πάσχει από αυτό, είτε κινδυνεύουμε εμείς οι ίδιοι.

Η Εθνική Μελέτη Επιπολασμού Κακοποίησης Ηλικιωμένων (2021) που διεξήχθη από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Οικογενειακών Μελετών αποκάλυψε ότι ένας στους έξι Αυστραλούς έχει υποστεί ψυχολογική, σωματική, οικονομική ή σεξουαλική κακοποίηση ή παραμέληση. Η μελέτη ήταν στατιστικά σημαντική, με μια ομάδα συμμετεχόντων 7.000, οι οποίοι ζούσαν όλοι στην κοινότητα, όχι σε φροντίδα ηλικιωμένων. Φανταστείτε τι μπορεί να αποκαλύψει μια ακόμη μεγαλύτερη μελέτη: μια ακόμη πιο άβολη αλήθεια.

Ένα εθνικό συνέδριο για την κακοποίηση των ηλικιωμένων, που διοργανώθηκε από την Elder Abuse Action Australia και το Συμβούλιο για τη Γήρανση (COTA) της Τασμανίας φέτος, άκουσε από τον έναν ομιλητή μετά τον άλλο ότι «η αντιμετώπιση της κακοποίησης των ηλικιωμένων σε εθνική κλίμακα είναι περίπλοκη. Απαιτεί δεδομένα για την καθοδήγηση της πρόληψης, του σχεδιασμού υπηρεσιών και των εκστρατειών ευαισθητοποίησης με βάση την κοινότητα. Απαιτεί επίσης συνέπεια μεταξύ των πλαισίων πολιτικής και των νομικών και διοικητικών μέσων έννομης προστασίας για την καλύτερη υποστήριξη των ηλικιωμένων ώστε να αναλάβουν δράση για τον εαυτό τους» (Elder Abuse Action Australia, EAAA).

Θα μπορούσατε να πείτε, ́ ́Πώς θα το ήξερα; Αυτά τα πράγματα δεν λέγονται». Ακούτε όμως;

Πριν από μερικά χρόνια, καθώς η κακοποίηση των ηλικιωμένων μόλις άρχιζε να αναγνωρίζεται ως διαδεδομένη στην αυστραλιανή κοινωνία και οι υπηρεσίες έπαιζαν να προλάβουν, βοήθησα άθελά μου την «Brigid»* να αποκαλύψει την οικονομική κακοποίηση της μητέρας τους που είχε διαπράξει η αδελφή της. Η μητέρα ήταν στα πρώτα στάδια της άνοιας, αλλά κατά τα άλλα απολάμβανε μια δραστήρια, ανεξάρτητη και κοινωνική ζωή, πάντα χαρούμενη να κάνει babysit τα εγγόνια της. Τα προειδοποιητικά σημάδια ήταν εκεί: Η μαμά, στις αρχές της δεκαετίας του '80, μεταφέρθηκε σε ένα διαμέρισμα γιαγιάς στην πίσω αυλή του σπιτιού της.

Η Brigid κοίταξε καθώς η μεγαλύτερη αδελφή της και η οικογένειά της μετακόμισαν ξαφνικά στο σπίτι της μητέρας και ξεκίνησαν μια ανακαίνιση. Στη συνέχεια, αγοράστηκαν διακοπές στο εξωτερικό και είδη πολυτελείας. Για μια οικογένεια που κάποτε ανησυχούσε για τα χρήματα, ξαφνικά δεν ήταν θέμα.

Οπλισμένη με πληρεξούσιο, η Μπρίτζιντ ανακάλυψε ότι το σπίτι της μητέρας της που προηγουμένως δεν είχε υποθηκευτεί είχε αναχρηματοδοτηθεί και, προς τρόμο της, εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια -το ένα τέταρτο της αξίας του προαστιακού σπιτιού- είχαν αποσυρθεί, διαδικτυακή συναλλαγή μετά τη συναλλαγή.

Η Brigid ειδοποίησε την τράπεζα, φοβούμενη ότι διακυβεύεται η μελλοντική οικονομική ανεξαρτησία της μητέρας της και η ενδεχόμενη φροντίδα της. Δημιούργησε μια πολύ ραγισμένη σχέση με την αδελφή της, η οποία πέρασε στην πολύτιμη σχέση με τη μητέρα της. Τα οικονομικά της μητέρας της τέθηκαν στα χέρια του Δημόσιου Κηδεμόνα και Επιτρόπου, το σπίτι πουλήθηκε και η μητέρα της τοποθετήθηκε σε γηροκομείο.

Κοιτάζοντας πίσω, η Μπριζίτ είπε: "Αν νομίζετε ότι κάτι δεν πάει καλά, εμπλέξτε άλλους ανθρώπους. συζητήστε το με άλλα μέλη της οικογένειας και τους φίλους του αγαπημένου σας προσώπου. Ρωτήστε "Έχετε παρατηρήσει κάποια αλλαγή;" Βάλτε τα κομμάτια μαζί».

Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησα το έργο μου με τη Δράση Κακοποίησης Ηλικιωμένων Αυστραλίας και Πυξίδας. Αυτός ο κουρασμένος από τον κόσμο δημοσιογράφος έχει βιώσει σοκ και δέος στα ίδια μέτρα. Ήταν δουλειά μου να είμαι περίεργος. Έχω κάνει ερωτήσεις στους Αβορίγινες Πρεσβύτερους, την Αυστραλιανή Ένωση Τραπεζών, την Ομοσπονδία Εθνικών Κοινοτικών Συμβουλίων, τις Σχέσεις Αυστραλίας, δικηγόρους με βάση την κοινότητα και εμπειρογνώμονες του Πρεσβυτέρου Νόμου, για να αναφέρω μερικές.

Με την ομάδα στο EAAA και το Compass έχει γίνει ένα εθνικό συνέδριο. Έχουμε πραγματοποιήσει διαδικτυακά σεμινάρια, τα οποία δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει και ακούσει, ενώ εκατοντάδες έχουν κάνει ερωτήσεις, διψασμένοι για πληροφορίες. Ξανά και ξανά, έχω απαγγείλει τον αριθμό «1800 ELDER HELP, 1800 353 374».

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι από καιρό χαμένοι φίλοι έχουν έρθει σε επαφή για την εμπειρία τους από την κακοποίηση ηλικιωμένων, οπότε ναι, ξέρω κάποιον που επηρεάζεται.

Το ίδιο και εσείς.

* Το όνομα άλλαξε για προστασία της ιδιωτικής ζωής.

Δημοσιεύτηκε από Φιλίππα ΜακΝτόναλντ

Εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε χρειάζεται βοήθεια για την αντιμετώπιση της κακοποίησης ηλικιωμένων, ξεκινήστε από compass.info ή καλέστε το 1800 ELDERHelp (1800 353 374).