Αν οι ηλικιωμένες γυναίκες κινούνται στον κόσμο με την αίσθηση ότι είναι αόρατες, στον κόσμο των βιβλίων, και ιδίως στη σύγχρονη μυθοπλασία, έχουν σχεδόν διαγραφεί.
Η απουσία τους είναι τόσο διαδεδομένη, που είναι σχεδόν δυνατό να καταρτίσει κανείς έναν κατάλογο μυθιστορημάτων με πρωταγωνίστριες ηλικιωμένες γυναίκες και να σχεδιάσει να τα διαβάσει όλα.
Από εκείνες τις ηλικιωμένες γυναίκες που καταφέρνουν να γραφτούν στη σελίδα, οι περισσότερες θα έχουν περιοριστεί σε στερεότυπα: οι παράφρονες, οι εκκεντρικές, οι εριστικές, οι εριστικές, οι αφοσιωμένες αλλά παραγκωνισμένες γιαγιάδες, οι ανακατωσούρες πεθερές, οι ξεθωριασμένες καλλονές, οι απογοητευμένες γεροντοκόρες.
Τώρα επιτέλους, δύο μυθιστορήματα Αυστραλών συγγραφέων με πρωταγωνίστριες ηλικιωμένες γυναίκες.