Εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας και μιας νεότερης γυναίκας που αγκαλιάζονται

Μπορεί ένας υπεύθυνος λήψης αποφάσεων να ελέγξει την πρόσβαση;

Τα δικαιώματα μετράνε στις αποφάσεις σχετικά με την πρόσβαση και την επαφή. 9 λεπτά ανάγνωσης

Τελευταία ενημέρωση: 29 Απριλίου 2024

Εισαγωγή

Μεταξύ όλων των θεμάτων που μπορεί να χειριστεί, επιτρέπεται σε έναν διορισμένο υπεύθυνο λήψης αποφάσεων να επιτρέπει ή να απαγορεύει σε άλλους την πρόσβαση στο ηλικιωμένο άτομο που βοηθάει;

Η κατανόηση του τι επιτρέπεται να αποφασίζουν οι φορείς λήψης αποφάσεων μπορεί να αποτελέσει πρόκληση, επειδή οι ρόλοι των φορέων λήψης αποφάσεων και οι τρόποι διορισμού τους δεν είναι συνεπείς σε όλη την Αυστραλία. Ορισμένοι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων διορίζονται μέσω εγγράφων (όπως πληρεξούσια και οδηγίες ιατρικής φροντίδας) που διαφέρουν ως προς την ονομασία, το περιεχόμενο και το πεδίο εφαρμογής σε ολόκληρη τη χώρα, και οι αποφάσεις που εξουσιοδοτούν αυτά τα έγγραφα διαφέρουν επίσης. Άλλοι ρόλοι λήψης αποφάσεων διορίζονται από τα διοικητικά δικαστήρια των πολιτειών και των εδαφών βάσει διαφορετικών νόμων, γεγονός που οδηγεί σε μεγαλύτερη διαφοροποίηση.

Όποιος και αν είναι ο ρόλος λήψης αποφάσεων και όπως και αν διοριστεί ένα πρόσωπο, αυτό που είναι σταθερό είναι η υποχρέωσή του να σέβεται τα δικαιώματα του προσώπου που βοηθά (το οποίο συχνά αναφέρεται με όρους όπως "ο εντολέας" ή "το προστατευόμενο πρόσωπο"). Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση σχετικά με το ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να έχει επαφή με το προστατευόμενο πρόσωπο δεν πρέπει να βασίζεται στις προτιμήσεις ή τα συναισθήματα του αποφασίζοντος, αλλά στο τι θα επέλεγε το προστατευόμενο πρόσωπο αν μπορούσε.

Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε:

πώς η λήψη αποφάσεων μας μεταφέρεται σε κάποιον άλλον
πώς διατηρούνται τα δικαιώματα των ηλικιωμένων
ποιες είναι οι βασικές αρμοδιότητες ενός υπεύθυνου λήψης αποφάσεων
πώς να αποφεύγονται ή να αντιμετωπίζονται οι συγκρούσεις που προκύπτουν για την πρόσβαση

Κατανόηση των συνεπειών, των γεγονότων και της επικοινωνίας των πληροφοριών

Πώς η λήψη αποφάσεων μεταφέρεται σε κάποιον άλλον

Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι διανοητικά ικανοί να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις, κάτι που αναφέρεται ως "ικανότητα" (ή μερικές φορές ως "νομική ικανότητα").

Η τρίτη ηλικία είναι μια περίσταση κατά την οποία αυτή η ικανότητα λήψης αποφάσεων μπορεί να μειωθεί. Για πολλούς από εμάς, μπορεί να έρθει η στιγμή που θα χάσουμε την ικανότητα να λαμβάνουμε αποφάσεις για πράγματα όπως τα οικονομικά μας, την ιατρική μας περίθαλψη, το πού ζούμε ή με ποιους επικοινωνούμε. Αν συμβεί αυτό, κάποιος άλλος θα πρέπει να λάβει αυτές τις αποφάσεις για λογαριασμό μας.

Για να προγραμματίσουμε αυτή την πιθανότητα όσο έχουμε ακόμη τη δυνατότητα, μπορούμε να διορίσουμε εμείς οι ίδιοι τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στο πλαίσιο του μελλοντικού μας σχεδιασμού. Οι διαδικασίες και τα έγγραφα για τον διορισμό των υπευθύνων λήψης αποφάσεων (και οι όροι που χρησιμοποιούνται) διαφέρουν με πολλούς τρόπους μεταξύ των διαφόρων κρατών και εδαφών και, ως εκ τούτου, μπορεί επίσης να διαφέρει το τι μπορούμε να εξουσιοδοτήσουμε τον υπεύθυνο λήψης αποφάσεων να αποφασίσει για εμάς. Ορισμένοι από τους λήπτες αποφάσεων που διορίζουμε ονομάζονται "δικηγόροι", αλλά σε ορισμένα κράτη ενδέχεται να χρησιμοποιούνται άλλοι όροι.

Αφού χάσουμε την ικανότητά μας, δεν μπορούμε να ορίσουμε τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων για τον εαυτό μας, αλλά το διοικητικό δικαστήριο στην πολιτεία ή την επικράτειά μας μπορεί να το κάνει για εμάς, ώστε να εξακολουθούν να λαμβάνονται οι αποφάσεις μας. Οι νόμοι που διέπουν αυτούς τους διορισμούς είναι ιδιαίτεροι για κάθε πολιτεία ή έδαφος και μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικοί. Αυτοί οι φορείς λήψης αποφάσεων είναι συχνά, αλλά όχι πάντα, γνωστοί ως "κηδεμόνες".

Η ιστορία της Τζέιν καταδεικνύει τη διαφορά μεταξύ του να διορίζουμε εμείς οι ίδιοι τον υπεύθυνο λήψης αποφάσεων και του να διορίζεται κάποιος για εμάς.

Η ιστορία της Jane: διορίστηκε εκ των προτέρων

Εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας που κοιτάζει προς τα κάτω

Όταν γίνεται 65 ετών, η Τζέιν ορίζει την κόρη της, Έλεν, ως υπεύθυνη λήψης αποφάσεων για όλα τα θέματα. Δίνει οδηγίες ότι η Helen μπορεί να αρχίσει να λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό της μόνο εάν χάσει την ικανότητα λήψης αποφάσεων και δεν μπορεί να τις λάβει η ίδια. Αυτό δεν συμβαίνει παρά 15 χρόνια αργότερα, όταν η Τζέιν εμφανίζει προχωρημένη άνοια. Μέχρι τότε, η Τζέιν συνεχίζει να λαμβάνει η ίδια τις αποφάσεις της για τα πάντα.

Εάν η Jane δεν είχε ορίσει έναν υπεύθυνο λήψης αποφάσεων πριν χάσει την ικανότητά της, το διοικητικό δικαστήριο της πολιτείας ή της επικράτειάς της θα κληθεί πιθανώς να ορίσει κάποιον για λογαριασμό της. Ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων που διορίζει το δικαστήριο θα είναι συχνά μέλος της οικογένειας ή φίλος, αλλά αν δεν υπάρχει κάποιος κατάλληλος, το δικαστήριο θα διορίσει ένα ανεξάρτητο πρόσωπο.

Εικόνα ενός ηλικιωμένου άνδρα που κοιτάζει κατευθείαν στην κάμερα

Δικαιώματα και ευθύνες

Όπως πιθανώς γνωρίζετε ήδη, όλοι οι άνθρωποι έχουν εγγενή δικαιώματα που δεν εξαρτώνται από τη φυλή, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, τη θρησκεία, την εθνικότητα, τη γλώσσα, την ηλικία ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσετε ότι τα δικαιώματα ενός ηλικιωμένου ατόμου δεν παύουν να υφίστανται αν χάσει την ικανότητά του. Για παράδειγμα, ακόμη και αν δεν είναι σε θέση να λάβει τις δικές του αποφάσεις, εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα:

να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και αξιοπρέπεια
να διατηρείται η ανεξαρτησία τους με τον λιγότερο δυνατό περιοριστικό τρόπο
να συμμετέχουν στην κοινωνία και να μην απομονώνονται από ανθρώπους με τους οποίους θα επέλεγαν να συναναστραφούν αν μπορούσαν.

Οποιοσδήποτε διορίζεται ως υπεύθυνος λήψης αποφάσεων για άλλο πρόσωπο έχει ευθύνες έναντι του προσώπου αυτού. Μία από τις κύριες ευθύνες είναι να αναγνωρίζει και να σέβεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του ηλικιωμένου ατόμου, να του δίνει τη δυνατότητα να ζει όπως θα επέλεγε να ζει αν είχε ακόμα την ικανότητα να αποφασίζει. Αυτό ισχύει ακόμη και αν ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων διαφωνεί προσωπικά με τις γνωστές προτιμήσεις ή επιλογές του ηλικιωμένου ατόμου.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται για λογαριασμό τους είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον τρόπο που θα έπαιρναν οι ίδιοι - συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων σχετικά με το ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στο ηλικιωμένο άτομο.

Η διατήρηση των υφιστάμενων σχέσεων του ατόμου και η τήρηση των προτιμήσεών του σχετικά με το ποιος έχει επαφή μαζί του είναι ένας σημαντικός τρόπος για να σεβαστούμε τα δικαιώματά του. Ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων πρέπει να λάβει υπόψη του τις προηγούμενες αποφάσεις και επιθυμίες του ατόμου σχετικά με τη σχέση με τον δυνητικό επισκέπτη και να λάβει τις αποφάσεις πρόσβασης που πραγματικά πιστεύει ότι θα έπαιρνε το άτομο. Η κατάσταση του Dirk και της Annelies είναι ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να γίνει αυτό.

Η ιστορία του Dirk και της Annelies

Image of an older asian man resting his chin on his left hand

Ο Dirk είχε πάντα μια ασταθή σχέση με την κόρη του, Annelies. Όταν μεγάλωσε, μετάνιωσε για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ως πατέρας και συχνά αισθανόταν επίπεδος και καταθλιπτικός μετά τις επισκέψεις της Annelies, ενώ μερικές φορές γινόταν πολύ συναισθηματικός.

Μερικά χρόνια αργότερα ο Dirk εμφάνισε προχωρημένη άνοια και δεν μπορούσε πλέον να μιλήσει. Η σύζυγός του, Ilse, ως διορισμένη υπεύθυνη λήψης αποφάσεων, δυσκολευόταν να επιτρέψει στην Annelies να τον επισκέπτεται και να βλέπει τον Dirk να είναι αναστατωμένος. Ωστόσο, γνώριζε ότι στο παρελθόν είχε επιλέξει να συνεχίσει να βλέπει την κόρη του, παρόλο που αυτό τον αναστάτωνε, οπότε θα έπρεπε να συνεχίσει να το κάνει, εκτός αν επικοινωνούσε διαφορετικά.

Εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας με σκούρα μαλλιά μέχρι τους ώμους που εξετάζει κάποια χαρτιά

Τα όρια των εγγράφων λήψης αποφάσεων

Η ιδιότητα του υπεύθυνου λήψης αποφάσεων ενός ηλικιωμένου ατόμου - είτε λέγεται δικηγόρος, είτε κηδεμόνας, είτε με οποιοδήποτε άλλο όνομα - δεν μας δίνει αυτόματα το δικαίωμα να αποφασίζουμε για τα πάντα για λογαριασμό του. Είναι πολύ σημαντικό οι ηλικιωμένοι, οι οικογένειες και οι φίλοι τους και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων να το κατανοήσουν αυτό.

Το τι μπορεί να κάνει ένας υπεύθυνος λήψης αποφάσεων περιορίζεται σε αυτό που έχει εγκριθεί - είτε από το έγγραφο μελλοντικού σχεδιασμού που τον διόρισε είτε από τη σχετική νομοθεσία της πολιτείας ή της επικράτειας που διέπει τον διορισμό. Έτσι, για παράδειγμα, ένας πληρεξούσιος που έχει διοριστεί βάσει μιας διαρκούς πληρεξουσιότητας για να λαμβάνει μόνο οικονομικές αποφάσεις δεν μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με τον τόπο διαμονής του εντολέα ή ποιος μπορεί να τον επισκέπτεται.

Ο διορισμένος υπεύθυνος λήψης αποφάσεων πρέπει να ελέγχει και να σέβεται τα όρια του διορισμού του. Άλλα άτομα που έχουν ενδιαφέρον για τη φροντίδα του ηλικιωμένου μπορούν να ανατρέξουν στο έγγραφο ή στη νομοθεσία για να ελέγξουν τι επιτρέπεται.

Για το λόγο αυτό, οι μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων συχνά ζητούν αντίγραφο του εγγράφου πληρεξουσιότητας ή τα στοιχεία επικοινωνίας οποιουδήποτε διορισμένου πληρεξουσίου (είτε η πληρεξουσιότητα είναι ενεργή είτε όχι). Αυτό τους επιτρέπει να ελέγχουν τι έχει εξουσιοδοτηθεί να κάνει ο αποφασίζων, γεγονός που τους βοηθά να παρέχουν την κατάλληλη φροντίδα στο ηλικιωμένο άτομο.

Οι ακόλουθες ιστορίες αποτελούν παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο εφαρμόζονται τα όρια της διορισμένης λήψης αποφάσεων.

Δικηγόρος της Aamani: οικονομικά ναι, πρόσβαση όχι

Εικόνα σε μια ηλικιωμένη γυναίκα που φοράει γυαλιά και εξετάζει τη γραφειοκρατία με έναν νεαρό άνδρα

Η Aamani εξακολουθεί να λαμβάνει τις περισσότερες αποφάσεις μόνη της όταν μετακομίσει σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, αλλά έχει ορίσει τον γιο της, Nigil, ως πληρεξούσιο για τις οικονομικές αποφάσεις της. Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα διαχείρισης θα επικοινωνεί με τον Nigil για τους λογαριασμούς, αλλά απευθείας με την Aamani για όλες τις άλλες αποφάσεις.

Εάν ο Nigil ζητούσε να σταματήσει η αδελφή του, Dipti, να επισκέπτεται τη μητέρα τους, η μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων θα έλεγχε το έγγραφο πληρεξουσιότητας. Μπορούν στη συνέχεια να υπενθυμίσουν στον Nigil ότι οι αποφάσεις για την πρόσβαση εναπόκεινται στην Aamani και ότι ο διορισμός του δεν του επιτρέπει να λαμβάνει αυτές τις αποφάσεις.

Σχέσεις του Φίλιππου: ειδικές οδηγίες

Εικόνα ενός ηλικιωμένου ασιάτη που κάθεται έξω και μιλάει με φίλους

Ο Φίλιπ όρισε τη δεύτερη σύζυγό του, Μέι, να λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό του σε περίπτωση που χάσει την ικανότητά του στο μέλλον. Γνωρίζοντας ότι μπορεί να υπάρξει κάποια ένταση μεταξύ της May και των παιδιών του από τον πρώτο του γάμο, της Sarah και του Simon, ο Phillip ενημέρωσε όλα τα μέλη της οικογένειάς του ότι ήθελε να διατηρεί πάντα τη σχέση του με τη Sarah και τον Simon, και συμπεριέλαβε αυτή την οδηγία στο έγγραφο της διαρκούς πληρεξουσιότητας. Αυτό σημαίνει ότι ο Μέι δεν μπορεί να εμποδίσει τη Σάρα και τον Σάιμον να επισκέπτονται τον πατέρα τους στο μέλλον.

Κηδεμόνας της Jo: σε συνέχεια προηγούμενων αποφάσεων

Εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας που ξεκουράζεται σε νοσοκομειακό κρεβάτι.

Η Jo είχε πρόσφατα χωρίσει από τον σύντροφό της, Adrian, όταν έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετά από διαβουλεύσεις, το δικαστήριο στην πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας όρισε την αδελφή της Jo, Melissa, ως κηδεμόνα της. Βάσει των εξουσιών της ως κηδεμόνας, η Melissa περιόρισε την επαφή του Adrian με την Jo, καθώς έβλεπε ότι οι επισκέψεις του την αναστάτωναν και γνώριζε ότι η Jo δεν ήθελε να συνεχίσει τη σχέση τους.

Αφήστε οδηγίες. Καταλάβετε. Μίλα. Πάρτε νομική συμβουλή. Ορίστε.

Συμβουλές για την αποφυγή και την επίλυση διαφορών πρόσβασης

Ορίστε έναν υπεύθυνο λήψης αποφάσεων στο πλαίσιο του μελλοντικού σας σχεδιασμού σε περίπτωση που χάσετε την ικανότητά σας, ακόμη και αν δεν πιστεύετε ότι θα προκύψουν διαφορές πρόσβασης ή άλλου είδους προβλήματα.
Κατανοήστε πώς γίνονται και εφαρμόζονται οι διορισμοί υπευθύνων λήψης αποφάσεων στην πολιτεία ή την επικράτειά σας. Διαβάστε όλες τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες μέσω της κυβέρνησης της πολιτείας ή της επικράτειάς σας, πόρων όπως το Compass ή οργανισμών όπως η Νομική Βοήθεια.
Αφήστε οδηγίες σχετικά με τις επιθυμίες και τις προτιμήσεις σας όσον αφορά την πρόσβαση. Αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζετε ότι δεν θα θέλατε να επικοινωνεί μαζί σας, σημειώστε το στο έγγραφο που καθορίζει τι εξουσιοδοτείται να κάνει ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων.
Μιλήστε στους ανθρώπους για τις προτιμήσεις και τις επιθυμίες σας.
Ζητήστε νομικές συμβουλές όταν ορίζετε τον υπεύθυνο λήψης αποφάσεων, για να σας βοηθήσει να κάνετε τις καλύτερες ρυθμίσεις για τη μελλοντική σας φροντίδα.

Τι μπορείτε να κάνετε αν σας αρνούνται την πρόσβαση;

Ό,τι κάνει ένας υπεύθυνος λήψης αποφάσεων για ένα ηλικιωμένο άτομο (ή "προστατευόμενο άτομο") πρέπει να είναι προς το συμφέρον του. Έτσι, αν πιστεύετε ότι δεν είναι προς το συμφέρον του προστατευόμενου προσώπου να σας αρνηθεί την πρόσβασή του, μπορείτε να υποβάλετε αίτηση στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο της πολιτείας ή της επικράτειας για να αναθεωρηθεί ο διορισμός του υπεύθυνου λήψης αποφάσεων.

Μπορείτε να βρείτε κατάλογο των δικαστηρίων στο τέλος του παρόντος άρθρου.

Εικόνα ενός ηλικιωμένου άνδρα που χαμογελά

Μελέτη περίπτωσης: κηδεμονία και πρόσβαση στη Νέα Νότια Ουαλία

Στη Νέα Νότια Ουαλία, ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων που ορίζεται για τις περισσότερες αποφάσεις σχετικά με την υγεία και τον τρόπο ζωής είναι γνωστός ως "μόνιμος κηδεμόνας". Επειδή ο νόμος περί κηδεμονίας του 1987 (NSW), ο οποίος διέπει αυτές τις κηδεμονίες, δεν αναφέρει την πρόσβαση, δεν απαντά στο ερώτημα αν ένας κηδεμόνας στην εν λόγω πολιτεία επιτρέπεται να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την πρόσβαση. Ωστόσο, το ερώτημα τέθηκε πρόσφατα στο Ανώτατο Δικαστήριο της NSW στην υπόθεση EB κατά GB (No 2) [2022] NSWSC 1011.

Η διαμάχη για την πρόσβαση

Ο 98χρονος πατέρας της υπόθεσης έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ, δεν αναγνώριζε τους περισσότερους ανθρώπους και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει. Είχε μετακομίσει σε ίδρυμα φροντίδας ηλικιωμένων το 2019 και είχε προηγουμένως ορίσει τη σύζυγό του ως υπεύθυνη για τη λήψη αποφάσεων, τόσο ως διαρκή κηδεμόνα (για αποφάσεις σχετικά με την υγεία και τον τρόπο ζωής) όσο και ως πληρεξούσιο (για οικονομικές αποφάσεις). Το ζευγάρι είχε αποξενωθεί από την κόρη του μετά από πολύπλοκες νομικές διαδικασίες που είχε ξεκινήσει 4 χρόνια νωρίτερα εναντίον μελών της οικογένειας, αλλά τον Μάιο του 2020 η κόρη ζήτησε να τον επισκεφθεί, έχοντας να δει τον πατέρα της για περίπου 3 χρόνια.

Η σύζυγος πίστευε ότι οι επισκέψεις θα τον στενοχωρούσαν λόγω της αποξένωσης και της γνωστικής του παρακμής, αλλά δύο βιντεοσκοπημένες συναντήσεις μεταξύ του ζευγαριού πραγματοποιήθηκαν εκείνο το έτος. Και στις δύο περιπτώσεις ο πατέρας ήταν ως επί το πλείστον αδιάφορος και δεν έδειχνε ότι αναγνώριζε την κόρη. Το μέλος της διοίκησης της εγκατάστασης που παρακολούθησε τις συναντήσεις θεώρησε ότι η κόρη δεν φαινόταν να αντιλαμβάνεται το μέγεθος της κατάστασής του και ήταν επίμονη και συναισθηματική στην προσπάθειά της να συνδεθεί μαζί του. Όταν η κόρη επικοινώνησε ξανά με τον πατέρα της, τηλεφωνικά περίπου 18 μήνες αργότερα, εκείνος ούρλιαξε όταν του είπε ποια ήταν και στη συνέχεια δεν ανταποκρίθηκε.

Η σύζυγος, ως κηδεμόνας, αρνήθηκε να αφήσει την κόρη να τον ξαναδεί, επειδή η οικογένεια ανησυχούσε για το πώς η συμπεριφορά της θα μπορούσε να επηρεάσει τον πατέρα στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με τον δικηγόρο της κόρης, ο δικηγόρος της συζύγου υποστήριξε ότι ως κηδεμόνας του πατέρα, η σύζυγος είχε το δικαίωμα να αποφασίζει ποιος θα μπορούσε να τον επισκέπτεται. Τελικά το θέμα πήγε στο Ανώτατο Δικαστήριο της NSW για να αποφασίσει.

Πώς αποφάσισε το Δικαστήριο

Καθώς ο τομέας της διαφοράς αφορούσε τον τρόπο ζωής, το Δικαστήριο εξέτασε το έγγραφο κηδεμονίας που διόρισε τη σύζυγο και την κρατική νομοθεσία σχετικά με τις κηδεμονίες για να καθορίσει τι ήταν εξουσιοδοτημένη να αποφασίσει. Ο πατέρας είχε χρησιμοποιήσει το τυποποιημένο έγγραφο Appointment of Enduring Guardian για να ορίσει τη σύζυγό του να λαμβάνει οποιεσδήποτε αποφάσεις για την υγεία και τον τρόπο ζωής του. Το εν λόγω έγγραφο ανέφερε ότι ο διορισμένος κηδεμόνας του ήταν εξουσιοδοτημένος να:

να αποφασίσει πού ζούσε
να αποφασίσει τι υγειονομική περίθαλψη θα λάβει
να αποφασίσει ποια άλλα είδη προσωπικών υπηρεσιών έλαβε, και
να συναινέσει σε ιατρική ή οδοντιατρική θεραπεία γι' αυτόν.

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι εν λόγω άδειες δεν κάλυπταν την πρόσβαση και την επαφή και ότι η κρατική νομοθεσία δεν τις κάλυπτε επίσης. Στη βάση αυτή, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η σύζυγος, ως κηδεμόνας του πατέρα, δεν είχε την εξουσία να αρνηθεί την επαφή με την κόρη. Εάν ο διορισμός του διαρκούς κηδεμόνα περιείχε συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με την πρόσβαση, πιθανότατα θα έδινε στη σύζυγο την εξουσία να αποφασίζει εάν η κόρη μπορούσε να την επισκέπτεται και να έχει επαφή.