Κακοποίηση ηλικιωμένων στις κοινότητες των Αβορίγινων από τη Δρ Elizabeth McEntyre

Κακοποίηση ηλικιωμένων στις κοινότητες των Αβοριγίνων

Η Δρ Ελίζαμπεθ ΜακΕντάιρ είναι μια γυναίκα από το Γουόριμι και τη Γουονναρούα, της οποίας η χώρα εκτείνεται στο Πορτ Στίβενς, στις Μεγάλες Λίμνες Μάιαλ, στις Κορυφές Μπάρινγκτον και στην Κοιλάδα Χάντερ στη ΝΝΟ. Είναι ένας ευθύς υποστηρικτής και ταραχοποιός για τις κοινότητες των Αβορίγινων και τώρα κάνει δουλειά που πιστεύει ότι έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο.

Είναι διδάκτωρ κοινωνικής εργασίας και εγκληματολογίας, διαπιστευμένος κοινωνικός λειτουργός ψυχικής υγείας και επίσημος επισκέπτης φυλακών σε όλη την πολιτεία με τον επιθεωρητή υπηρεσιών φύλαξης της ΝΝΟ. Είναι επίσης μέλος του Δικαστηρίου Επανεξέτασης Ψυχικής Υγείας της ΝΝΟ.

Ο McEntyre λέει στο Compass ότι οι Αβορίγινες Πρεσβύτεροι μπορούν να υποστούν κακοποίηση, κυρίως συναισθηματικής και οικονομικής φύσης. «Το βουητό, όπως λέγεται, είναι σύνηθες. Είναι αυτή η συνεχής αναζήτηση χρημάτων, είτε πρόκειται για βοήθεια στην αγορά τροφίμων ή καπνού, είτε για δαπάνες αλλού. Πολλοί Πρεσβύτεροι δεν θέλουν πάντα να παραδίδουν τα χρήματα της σύνταξής τους, αλλά επειδή έχουν μεγαλώσει στη φτώχεια και με πολύ λίγα χρήματα, δεν θέλουν να δουν τα μέλη της οικογένειάς τους να βιώνουν το ίδιο, οπότε εν αγνοία τους ταΐζουν το θηρίο. Εάν δεν το κάνουν, υπάρχει επίσης ο κίνδυνος πίεσης αναμονής.

«Τα τυχερά παιχνίδια μπορεί να είναι ένα μεγάλο ζήτημα για τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των Αβορίγινων. Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη σύνταξη υποστήριξης αναπηρίας για να παίξουν το Κίνο και στη συνέχεια ζητούν από τους ηλικιωμένους γονείς τους χρήματα για να ζήσουν.

«Υπάρχει επίσης ο "κύκλος" - μια κατανόηση και προσδοκία ότι όποιος στην ομάδα πληρώνεται σε μια συγκεκριμένη ημέρα, κάνει όλες τις αγορές για εκείνη την ημέρα - είναι βασιλιάς για την ημέρα στον κύκλο και μπορεί να γίνει αρκετά άσχημο αν αυτό δεν ανταποδοθεί. Είτε ζείτε σε μια απομακρυσμένη κοινότητα είτε στην πόλη, χρήματα σημαίνει ευθύνες και υποχρεώσεις. Αν οι Πρεσβύτεροι πιέζονται, σπάνια ζητούν βοήθεια, ειδικά σε μια μικρή πόλη, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και ανησυχούν για την εμπιστευτικότητα και την ντροπή. Δεν θα χτυπήσουν μια γραμμή βοήθειας και θα μιλήσουν σε έναν ξένο ή ακόμα και θα μιλήσουν με επαγγελματίες στις Ιατρικές Υπηρεσίες των Αβορίγινων εκτός εάν γνωρίζουν κάποιον εκεί, οπότε οι επιπτώσεις για να μάθετε πόσο σημαντική είναι η κακοποίηση ηλικιωμένων στις κοινότητες των Αβορίγινων είναι σημαντικές.

Είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε τους Αβορίγινες Πρεσβύτερους και τις Κοινότητες να κατανοήσουν και να αναγνωρίσουν τι μπορεί να βιώνουν, συμπεριλαμβανομένων των πραγμάτων και ότι δεν θα μπορούσαν να κατονομάσουν

«Είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε τους Αβορίγινες Πρεσβύτερους και τις Κοινότητες να κατανοήσουν και να αναγνωρίσουν τι μπορεί να βιώνουν, συμπεριλαμβανομένων των πραγμάτων και ότι δεν θα ήταν σε θέση να κατονομάσουν - πιθανώς δεν θα ήξεραν τι σημαίνει καταναγκαστικός έλεγχος για παράδειγμα, αν και μπορεί να το βιώνουν συχνά».

Για τον McEntyre, οι συστημικοί και ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες που κάνουν τους Ηλικιωμένους και τις οικογένειες ευάλωτους και μπορούν να οδηγήσουν σε κακοποίηση δεν είναι μόνο επαγγελματικοί, είναι προσωπικοί.

«Η έρευνα στην οποία συνεργάστηκα με τις Κοινότητες των Αβορίγινων σχετικά με την αναπηρία μέσα στις οικογένειες, υπήρξαν Ηλικιωμένοι, ιδιαίτερα γυναίκες, που φρόντιζαν ενήλικα παιδιά με αναπηρίες. Τόσο ως μητέρα όσο και ως φροντιστές, δεν ανησυχούν για τη δική τους ψυχική υγεία και ευημερία, αλλά ανησυχούν βαθιά για το ποιος θα φροντίσει το παιδί τους όταν δεν είναι πλέον εδώ.

«Η μητέρα μου είναι 85 ετών και εδώ και πολλά χρόνια φροντίζει ένα από τα ενήλικα παιδιά της που έχει μια ανθεκτική στη θεραπεία διαταραχή ψυχικής υγείας. Τους φρόντιζε με πλήρη απασχόληση μέχρι να πάνε να ζήσουν στο ψυχιατρικό νοσοκομείο και τώρα τους φροντίζει όταν την επισκέπτονται από το νοσοκομείο και μένουν για λίγες μέρες.

Υπάρχουν κίνδυνοι με το να τα έχει μόνη στο σπίτι της, αλλά τα παίρνει ούτως ή άλλως, αρνούμενη να δει τους κινδύνους όπως η διαφυγή, η σωματική και συναισθηματική κακοποίηση και ο εξαναγκασμός να αγοράσει καπνό, αν και το τελευταίο δεν συμβαίνει τόσο πολύ τώρα. Χρησιμοποιεί τα δικά της χρήματα για να αγοράσει τρόφιμα και ρούχα για αυτούς όταν μένουν, παρόλο που καταβάλλονται αμοιβές στο νοσοκομείο για τη διαμονή τους, φαγητό κ.λπ., και λαμβάνουν εβδομαδιαίο επίδομα για να αγοράσουν προσωπικά αντικείμενα και επιπλέον φαγητό εάν θέλουν. Υπήρξαν πολλές φορές που η μαμά ταξίδεψε τα 140 χιλιόμετρα μετ ' επιστροφής για να τους παραλάβει και να τους επιστρέψει στο νοσοκομείο, και αυτό αναμενόταν τακτικά από το νοσοκομείο για να συμβούν επισκέψεις».

Ο McEntyre λέει ότι υπάρχουν μετασχηματιστικά σημάδια σε πραγματικές συνεργασίες όπως αυτή μεταξύ του Πανεπιστημίου της ΝΝΟ και της Ομάδας Πρεσβυτέρων Dharriwaa (DEG) στο Walgett. Τα πλήρη μέλη είναι Αβορίγινες άνω των 60 ετών που ζουν στην Κοινότητα. «Μέσω της πολιτιστικής εξουσίας των Πρεσβυτέρων που καθορίζουν τις ανάγκες της Κοινότητας των Αβορίγινων, υπήρξε πραγματικός διάλογος, ακρόαση και δράσεις που σχετίζονται με τους νέους, την αστυνομία και την ασφάλεια του νερού, των τροφίμων και της ενέργειας για ολόκληρη την κοινότητα walgett. Κανένας ακαδημαϊκός ή φοιτητής δεν μπορεί να είναι συνεργάτης της εταιρικής σχέσης, εκτός εάν συμμετέχει σε μια συνεδρία εισαγωγής με Αβορίγινες που επιλέγονται από το DEG πριν πάνε στο Walgett και συναντηθούν με τους Πρεσβύτερους».

Το DEG θα δημοσιεύσει μια έκθεση σχετικά με την υποστήριξη των Αβορίγινων να γεράσουν καλά με βάση συνεντεύξεις και ομάδες εστίασης με ηλικιωμένους.

Δρ Ελίζαμπεθ ΜακΕντάιρ

Η Δρ Ελίζαμπεθ ΜακΕντάιρ είναι μια γυναίκα Worimi και Wonnarua μέσα από τις γραμμές αίματος και η χώρα της εκτείνεται στο Πορτ Στίβενς, τις Μεγάλες Λίμνες Myall, τις κορυφές Barrington και την κοιλάδα Hunter στη ΝΝΟ.

Η Ελισάβετ έχει ένα εκτεταμένο υπόβαθρο εμπειρίας μέσω των ρόλων της τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους τομείς υπό την ηγεσία της κοινότητας των Αβορίγινων, παρέχοντας ένα ευρύ φάσμα προγραμμάτων και υπηρεσιών με Αβορίγινες λαούς και κοινότητες, συμπεριλαμβανομένης της πρωτοβάθμιας υγείας, της κοινωνικής και συναισθηματικής ευημερίας, της ποινικής δικαιοσύνης, της αναπηρίας, της έρευνας, των μικρών επιχειρήσεων και της ενίσχυσης των οικογενειών των Αβορίγινων.

Η Ελισάβετ είναι Διδάκτωρ Κοινωνικής Εργασίας (και Εγκληματολογίας), είναι διαπιστευμένη Κοινωνική Λειτουργός Ψυχικής Υγείας, ο Αβορίγινες Επίσημος Επισκέπτης των φυλακών σε όλη την πολιτεία με τον Επιθεωρητή Υπηρεσιών Φύλαξης της ΝΝΟ και μέλος του Δικαστηρίου Αναθεώρησης Ψυχικής Υγείας της ΝΝΟ που διεξάγει αστικές και εγκληματολογικές ακροάσεις.

Εκτός από αυτό το έργο, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Τοπικού Συμβουλίου Γης των Αβορίγινων mindaribba (που καλύπτει το Maitland και την Κοιλάδα Lower Hunter), του Δικτύου Νοσοκομείων Παίδων του Σίδνεϊ, των Τοπικών Υπηρεσιών Γης Hunter (που καλύπτουν τη Μέση Βόρεια Ακτή, τη Λίμνη Macquarie και το Upper Hunter) και το GP Synergy (NSW και ACT).

Καρολάιν Μπάουμ